Απίστευτο: Χωρίς οδό Καζαντζάκη η Αθήνα

Απίστευτο κι όμως αληθινό… Για τον πιο παγκόσμιο Έλληνα του 20ού αιώνα, πιο σωστά της Νεότερης Ελλάδας, τον Νίκο Καζαντζάκη, που, μάλιστα φέτος γιορτάζονται τα 60 χρόνια από τον θάνατό του, δεν βρήκε ακόμη ο Δήμος Αθηναίων ένα κεντρικό δρόμο ή πλατεία να δώσει το όνομα του μεγαλύτερου νεοέλληνα πνευματικού ανθρώπου. Αν και έχουν περάσει, όπως είπαμε, 60 χρόνια από τον θάνατό του…

Ούτε ένας από τους δημάρχους, που πέρασαν αυτά τα 60 χρόνια από τον Δήμο Αθηναίων, δεν είχε την ευαισθησία ν’ ασχοληθεί σοβαρά μ’ αυτό το θέμα. Μόνο περιστασιακά, ευκαιριακά, χωρίς βούληση κι αποφασιστικότητα.

Θα πει κανείς. Ε, δεν είναι κι από τα τόσο σοβαρά θέματα ή επείγοντα, που η μη επίλυσή του θα έχει άμεσες δυσμενείς επιπτώσεις στην καθημερινότητα των πολιτών. Ας περιμένει… Άλλα θέματα έχουν προτεραιότητα. Ναι, αλλά είναι ένα  ακόμη δείγμα-παράδειγμα του αλαλούμ, της ασυνέπειας, γενικότερα της νοοτροπίας, που επικρατεί και στον διοικητικό άξονα της χώρας. 60 χρόνια…

Το γεγονός δεν παύει να αποτελεί μια απαράδεκτη παράλειψη. Το πιο σημαντικό: Μέσα σ’ αυτή την παράλειψη διαφαίνεται κάτι το επιβλαβές, το επικίνδυνο και για την γενικότερη πορεία του τόπου. Όταν δεν υπάρχει από τους υπεύθυνους των εξουσιών  συνέπεια, ποια συνέπεια να περιμένει κανείς από τον απλό πολίτη;

Είναι αυτό , που ζούμε σαν χώρα καθημερινά, ότι, δηλαδή, όλα είναι “χύμα”. Ακόμη και τα πιο σημαντικά. Δεν υπάρχει πολιτική, κοινωνική, πολιτιστική τάξη και προτεραιότητα, μόνο καθημερινό χάος….

Οι άνθρωποι της εξουσίας κάνουν συνήθως ό, τι θέλουν, ό, τι τους αρέσει, ό, τι κυρίως τους βολεύει, γράφοντας συχνά τους ηθικούς, αξιακούς και άλλους κανόνες στα παλιά τους τα παπούτσια, είτε από ατομικό συμφέρον, είτε από κομματισμό, είτε από ανικανότητα και “ωχαδελφισμό”, είτε με την κάλυψη των ανωτέρων, είτε, είτε, είτε…

Εδώ και 60 χρόνια δεν βρίσκεται στον Δήμο Αθηναίων, στον κορυφαίο δήμο της χώρας, ένας(!) άνθρωπος να δείξει ενδιαφέρον γι αυτό το θέμα, που θα έπρεπε να έχει βρει λύση από το 1957, που έφυγε από τη ζωή ο κορυφαίος Έλληνας Νίκος Καζαντζάκης.

Από τους ελάχιστους φορείς, που ενδιαφέρθηκαν και ασχολήθηκαν μ’ αυτό το θέμα, ήταν ο Σύλλογος Ηρακλειωτών της Αθήνας, μ’ επικεφαλής τον σημερινό πρόεδρο Μανώλη Παντουβάκη. Το θέμα, ωστόσο, συνάντησε αδιαφορία, γραφειοκρατία, ελάχιστο ενδιαφέρον από τους αρμόδιους, έμεινε στάσιμο, τελματωμένο, δεν έγινε τίποτα στην ουσία.

Ο Δήμος Αθηναίων, η Αθήνα, εξακολουθεί σ αυτό το θέμα να είναι αφιλόξενη για τον κορυφαίο Έλληνα διανοητή  του 20ού αιώνα. Άλλωστε ποιος μπορεί να ξεχάσει, ότι το 1957 η σορός του Νίκου Καζαντζάκη πέρασε από την Αθήνα σχεδόν σαν μίασμα για τους εκκλησιαστικές και όχι μόνο αρχές, αφού δεν διέθεσαν  εκκλησιαστικό χώρο για διανυκτέρευση και προσκύνημα του μεγάλου Έλληνα νεκρού.

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Scroll to top