Οι Κριτσώτες Αττικής στο Δίστομο
Γράφει ο Ιωάννης Τάβλας
Νοέμβριος 2017. Οι καλοκαιρινές διακοπές είναι πια μια ανάμνηση για όλους μας και να μας ξανά, πίσω στην πολύβουη Αθήνα. Ο ‘’ΚΑΣΤΕΛΛΟΣ’’, δηλαδή ο σύλλογος των Κριτσωτών της Αττικής, είχε διακόψει το Καλοκαίρι, όπως συμβαίνει κάθε χρόνο για όλους τους συλλόγους τις δραστηριότητες του, αφού τα περισσότερα των μελών φεύγουν για διακοπές. Το Διοικητικό Συμβούλιο επιθυμώντας να φέρει ξανά κοντά τους χωριανούς, αλλά και τους φίλους τους, αποφάσισε να πραγματοποιήσει τη Φθινοπωρινή ημερήσια εκδρομή του.
Οι μέρες κυλούσαν και πλησίαζε η μέρα της πραγματοποίησής της. Θα πηγαίναμε στην κοσμοπολίτισσα Αράχωβα με ενδιάμεσους σταθμούς (Ορχομενό και Δίστομο).
Και να που έφτασε η μέρα αναχώρησης, Σάββατο 4 Νοεμβρίου. H μια μετά την άλλη έφταναν οι παρέες των εκδρομέων. Στις 8.30 το πρωί οι Κριτσώτες με τους φίλους τους γέμισαν το πούλμαν. Όλοι ήταν συνεπείς στο ραντεβού τους και ξεκινάμε στην προγραμματισμένη ώρα για την πραγματοποίηση της εκδρομής μας, με αφετηρία τα γραφεία του Συλλόγου, στην οδό Χαλκοκονδύλη 27, στην Ομόνοια.
Κάναμε το Σταυρό μας και αφήνοντας λεπτό προς λεπτό πίσω μας την πολύβουη Αθήνα, φτάσαμε στο Κάστρο Βοιωτίας και βγαίνοντας από την εθνική οδό γρήγορα βρεθήκαμε στον Ορχομενό.
Εδώ στην πλατεία Ευαγγελιστή Λουκά , κάτω από τα πλατάνια, στο Καφέ του κου Σπύρου, πήραμε τον πρωινό μας καφέ. Δίπλα βρίσκεται και ο μεγαλοπρεπής Ναός του τοπικού Αγίου του Ευαγγελιστή Λουκά κι ανάψαμε κι ένα κεράκι στη χάρη του. Ακολούθως επισκεφτήκαμε το εκτροφείο του κου Δήμου.
Από τις αρχές της δεκαετίας του ’70 λειτουργεί στον Ορχομενό το ιχθυοτροφείο του Πέτρου Δήμου. Ιχθυοτροφείο τρόπος του λέγειν, καθώς οι πέστροφές του μεγαλώνουν στα νερά του Μέλανα ποταμού.
Αφού ξεναγηθήκαμε σχετικά με τη εκτροφή της πέστροφας, κάποιοι αγόρασαν φρέσκιες κι άλλοι παστές για να τις γευτούν στο σπίτι τους.
Ενθουσιασμένοι από το τοπίο αλλά και την ξενάγηση, αναχωρούμε για το μαρτυρικό Δίστομο όπου επισκεφτήκαμε το ΜΟΥΣΕΙΟ ΘΥΜΑΤΩΝ ΝΑΖΙΣΜΟΥ καθώς και το λόφο όπου βρίσκεται το οστεοφυλάκιο όλων των θυμάτων.
Η πόλη του Διστόμου έχει μείνει γνωστή στην ιστορία ως μαρτυρική πόλη, λόγω της σφαγής που πραγματοποιήθηκε εκεί από τα γερμανικά στρατεύματα, την περίοδο της κατοχής. Η ιστορία της πόλης κρατιέται ζωντανή στη μνήμη, μέσω του Μουσείου Θυμάτων του Ναζισμού, που εγκαινιάστηκε το 2005. Στο διώροφο κτίριο του μουσείου υπάρχουν οι φωτογραφίες όλων των θυμάτων της σφαγής και του οστεοφυλακίου που βρίσκεται ακόμα και σήμερα στο λόφο Κάναλες, απ’ όπου μπορείς να θαυμάσεις όλη την πόλη. Εκτίθεται σημαντικό υλικό από εφημερίδες και περιοδικά της εποχής, με άρθρα, φωτογραφίες και ντοκουμέντα. Παρουσιάζονται ειδικά αφιερώματα για τη σφαγή και ποιήματα των Ν. Βρεττάκου και Δ. Τσούρα, που σχετίζονται με την ιστορία του τόπου. Στο μουσείο υπάρχει αίθουσα προβολής οπτικοακουστικού υλικού. Το Μουσείο Θυμάτων Ναζισμού βρίσκεται στην είσοδο της πόλης, πολύ κοντά στο Δημαρχείο.
Με έκδηλη τη συγκίνηση στα μάτια μας παρακολουθήσαμε τη σχετική ταινία. Η φρίκη σε όλο της το μεγαλείο!
Η ώρα πέρασε πήγε δυο μετά το μεσημέρι και το στρωμένο πλούσιο τραπέζι μάς περίμενε στην ταβέρνα ΕΚΑΤΗ του κου Άγγελου, στο κέντρο του Διστόμου για να δεπνήσουμε.
Με κέφι και μουσική κύλησε η ώρα του φαγητού και όλοι έμειναν ευχαριστημένοι και για το εξαιρετικό φαγητό αλλά και από την περιποίηση του προσωπικού του καταστήματος.
Ώρα για χώνεψη και μια βόλτα στο παραδοσιακό χωριό ήταν ότι πρέπει.
Αναχωρούμε για βόλτα , καφέ ή ψώνια στην κοσμοπολίτισσα Αράχωβα .
Αξίζει μια επίσκεψη στον κεντρικό δρόμο με τα πολυπληθή καταστήματα αλλά περισσότερο αξίζουν τα γραφικά σοκάκια της,
Με γέλια, κουβεντούλα και μεγάλο κέφι, η μέρα κύλισε ευχάριστα. Άρχισε όμως να σουρουπώνει και αναγκαστήκαμε στις 5.30 μ.μ. να πάρουμε το δρόμο της επιστροφής για την Αθήνα.
Τώρα ο δρόμος είναι μπροστά μας..Τα γέλια,τα τραγούδια και τα ανάλογα ανέκδοτα δε σταμάτησαν μέχρι το τέρμα. Το σκοτάδι ήρθε για τα καλά και το μακρύ αλλά ευχάριστο ημερήσιο ταξίδι μας έφτανε στο τέλος του. Ύστερα από δυο ώρες δρόμο, ακούγοντας τα τελευταία τραγούδια στο κασετόφωνο του λεωφορείου και πλήρεις ευχάριστων συναισθημάτων, φτάσαμε στο τέρμα.
Ναι ήταν υπέροχα, περάσαμε φανταστικά, αγαλλίασε η ψυχή μας.
Ήταν ομολογουμένως μια πολύ, μα πάρα πολύ ευχάριστη αυτή η εξόρμησή μας. Όμως τώρα νύχτωσε για καλά και ο καθένας μας πήρε το δρόμο για το σπίτι του. Αποχαιρετιστήκαμε και όλοι κατευχαριστημένοι, με την ευχή υγιείς να βρεθούμε ξανά, στην επόμενη εκδήλωσή του ΚΑΣΤΕΛΛΟΥ, στο κόψιμο της πρωτοχρονιάτικης πίτας.
Να είσαι κι εσύ εκεί. Σε περιμένουμε.
(Από τον Γιάννη Κ. Τάβλα, Πρόεδρο του Συλλόγου)