Κριτσώτες Αττικής: Εκδρομή στον Παρνασσό
Τους πρόποδες του γραφικού Παρνασσού, (ΤΙΘΟΡΕΑ-ΜΟΝΗ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΟΔΗΓΗΤΡΙΑΣ-ΑΜΦΙΚΛΕΙΑ ΦΘΙΩΤΙΔΟΣ), επέλεξε την Κυριακή 11 Ιουνίου 2017, ο Σύλλογος των Κριτσωτών Αττικής «Ο ΚΑΣΤΕΛΛΟΣ» για να πραγματοποιήσει τη «Καλοκαιρινή» ημερήσια εκδρομή του.
Και είχαν πολλούς λόγους για την επιλογή αυτής της συγκεκριμένης περιοχής.
Ο Παρνασσός από τη μια, το Καλλίδρομο από την άλλη και στη μέση ο καταπράσινος κάμπος με τον ρουμελιώτικο Κηφισό. Στις πλαγιές πανέμορφα χωριά και γύρω τους σπαρμένα αρχαία μάρμαρα, πέτρινα ξωκλήσια και κάστρα. Ο ανατολικός Παρνασσός είναι ένα ανοιχτό κάλεσμα με αμέτρητους σταθμούς όλο τον χρόνο.
Οι κάτοικοι των χωριών δεν ακολούθησαν τη γιγάντωση της Αράχοβας, δε θυσίασαν τα πέτρινα και νεοκλασικά σπίτια τους με τις τοξωτές αυλόπορτες για να χτίσουν μοντέρνα ξενοδοχεία, ούτε τα καλντερίμια τους για ανοίξουν δρόμους για τα τζιπ των εκδρομέων.
Για τον λόγο αυτόν η περιοχή προσελκύει «ποιοτικό» τουρισμό, φυσιολάτρες και οικογένειες, που τη χρησιμοποιούν ως ορμητήριο για τις κοντινές εκδρομές και τις δραστηριότητές τους στον Παρνασσό.
Μπροστά στα γραφεία του ΣΥΛΛΟΓΟΥ, Χαλκοκονδύλη 27 ΟΜΟΝΟΙΑ , συγκεντρώθηκαν οι Κριτσώτες με τους φίλους τους. Αρκετά καλή η προσέλευση και μετά τα φιλιά και τις χειραψίες και το καλημέρισμα, ακολούθησε η αναχώρηση στις 8.30 π.μ.
Καλή φαινόταν η ημέρα, ευνοική για εξορμήσεις, αν και ο φόβος της βροχής σύμφωνα με τη μετεωρολογκή,θα ερχόταν αργότερα. Τούτη η εκδρομή ήταν η εξ αναβολής της προηγούμενης Κυριακής λόγω έντονων φυσικών φαινομένων.
Εμείς αψηφώντας τις προβλέψεις ξεκινήσαμε με κέφι και τραγούδι. Σύντομα αφήσαμε πίσω μας την πολύβουη Αθήνα και ο δρόμος ανοιγόταν μπροστά μας.
Μετά από μιας ώρας κι ένα τέταρτο περίπου διαδρομής, σταματήσαμε σε σταθμό «ανεφοδιασμού», στην εθνική οδό, για να απολαύσουμε τον πρωινό καφέ κλπ, και μετά από μια μικρή ανάπαυλα έτοιμοι για να συνεχίσουμε.
Άρχισε να ψιλοβρέχει μπαίνοντας στο λεωφορείο. Φτάσαμε στο χωριό Κάστρο και στρίβουμε για τον Ορχομενό ένα μεγάλο αγροτικό κέντρο, με την ιστορική Παναγία Σκριππού.
Μπροστά μας φαίνεται η Λιβαδειά κι εμείς στρίβουμε δεξιά. Σε λίγο διασχίζουμε τη Χαιρώνεια και αντικρίζουμε το επιβλητικό Λιοντάρι, δημιούργημα των νεοελλήνων, εις ανάμνηση της Μάχης της Χαιρώνειας.
Ο δρόμος πολύ καλός και τα τοπία υπέροχα. Φτάνουμε στη Τιθορέα και σε λίγο βρισκόμαστε μπροστά στο Μοναστήρι της Παναγίας Οδηγήτριας. Στούς πρόποδες τοῦ Παρνασσοῦ, εἶναι κτισµένη ἡ Ἱερά Ἀνδρῶα Κοινοβιακή Μονή. Ἡ Ἱερά Μονή ἄρχισε νά κτίζεται, ἐκ θεµελίων, τό 1996, µέ τίς ἄοκνες προσπάθειες τῶν Μοναχῶν, ἀλλά καί µέ τήν βοήθεια τῶν εὐλαβῶν προσκυνητῶν.
Πρόσχαροι οι Μοναχοί μας υποδέχονται, προσκυνήστε κι ελάτε στο Αρχονταρίκι για καφέ. Εντυπωσιακός ο Ναός (εικόνες κλπ) τα πάντα, δημιουργήματα βέβαια, εκ των χεριών των ιδίων των Μοναχών.
Κόντευε μεσημέρι όταν κατηφορίσαμε για την Αμφίκλεια.
Φτάσαμε στη εντυπωσιακή πλατανοσκέπαστη κεντρική πλατεία, γεμάτη από καταστήματα. Μπροστά μας το Πολιτιστικό Κέντρο, όπου στεγάζεται το Μουσείο Επαγγελμάτων, με μια πλούσια συλλογή καθημερινών αντικειμένων του παρελθόντος (εργαλεία, υφαντά, σκεύη), τα οποία δίνουν μια εικόνα για τη ζωή στην Αμφίκλεια σε παλαιότερες εποχές, ενώ στο παρακείμενο Μουσείο Αρτου, μοναδικό στην Ελλάδα, μάθαμε την ιστορία και τα είδη του ψωμιού, για την καλλιέργεια σιτηρών από την αρχαιότητα μέχρι και σήμερα και τους κύκλους παρασκευής του ψωμιού.
Πλήρεις από πληροφορίες για την περιοχή κατευθυνθήκαμε για την ταβέρνα «ΔΑΔΙ». Να πούμε ότι το παλιό όνομα της Αμφίκλειας ήταν Δαδί.
Βρήκαμε στρωμένα τα τραπέζια και με μεγάλη όρεξη και πολύ κρασί συντροφέψαμε τα γευστικότατα φαγητά μας. Η μουσική και ο χορός σύντομα ξεκίνησε και άνέβηκε το κέφι. Όλα ήταν υπέροχα η καλή διάθεση όλων, το φαγητό, το δροσερό περιβάλλον.
Ύστερα από μια τελευταία βόλτα γνωριμίας, στους πλακόστρωτους δρόμους της Αμφίκλειας, επιβιβαστήκαμε στο πούλμαν κι επισκεφτήκαμε τον τελευταίο προορισμό βάσει του προγράμματος, τις πηγές Κρύας στη Λιβαδειά. Ενώ όλα ήταν υπέροχα και απολαμβάναμε το απογευματινό μας καφεδάκι ξέσπασε μπόρα και μας δυσκόλεψε αρκετά γιατί για να φτάσουμε στο λεωφορείο που δεν μπορεί να προσεγγίσει κοντύτερα, γκρινιάξαμε και βραχήκαμε και λίγο!
Σύντομα όμως συνήλθαμε και μετά από τη βροχερή εμπειρία μας, πήραμε το δρόμο της επιστροφής για την Αθήνα. Κουραστήκαμε ίσως λιγάκι αλλά άξιζε να διαθέσουμε τη μέρα μας για να ζήσουμε όλοι μαζί σα μια Κριτσώτικη οικογένεια, τα τόσα όμορφα μέρη που επισκεφτήκαμε και κυρίως να μεταφερθούμε με τις ιστορίες και τις κουβέντες , στα παιδικά μας χρόνια, που όλοι ζήσαμε στα στενοσόκακα του αγαπημένου μας χωριού. Με τραγούδια κι ανέκδοτα φτάσαμε πίσω στην Αθήνα.
Χωριστήκαμε με την ευχή να περάσουμε ένα όμορφο, δροσερό Καλοκαίρι και μέχρι την επόμενη εκδήλωση του Συλλόγου να είμαστε όλοι καλά.
(Από τον πρόεδρο του Συλλόγου Ιωάννη Τάβλα)