Το 15ο βιβλίο του Μπάμπη Δερμιτζάκη

Ένα ακόμη βιβλίο από τον καθηγητή φιλόλογο Μπάμπη Δερμιτζάκη κι αυτή τη φορά για τον συντοπίτη του Γεραπετρίτη ποιητή Μανόλη Πρατικάκη. Ο τίτλος του βιβλίου: “Μανόλης Πρατικ’ακης, ο ποιητής, ο στοχαστής”.

Στο οπισθόφυλλο διαβάζεις: “Ο Πρατικάκης είναι ένας αισθαντικός και ευαίσθητος ποιητής. Ο ανιμιστικός, πανθεϊστικός λυρισμός του  είναι φορτισμένος με μνήμες της παιδικής του ηλικίας σε ένα νότιο ακρογυάλι της Κρήτης (κατάγεται από το χωριό Μύρτος της Ιεράπετρας), οι οποίες φαίνεται να καθορίζουν κυριαρχικά την κοσμοαντίληψή του σαν ποιητή, και τα πνευματικά του ενδιαφέροντα”.

Στο εισαγωγικό του σημείωμα ο συγγραφέας ξεκινά με τούτο το κείμενο:

“Μανόλης Πρατικάκης του Ευαγγέλου και της Αικατερίνης. Γεννήθηκε στο Μύρτος Ιεράπετρας το Σεπτέμβρη του 1943, επτά ημέρες πριν κάψουν οι Γερμανοί το χωριό, και σκοτώσουν τον παππού του Μανόλη Πρατικάκη και τον αδελφό του πατέρα του Βασίλη Πρατικάκη, μαζί με άλλους 15 κατοίκους. Τον παππού του Μανόλη, πηγαίνοντας να πάρει την αγελάδα, για να έχει γάλα το βρέφος, τον έβαλαν σημάδι παίζοντας με τα οπλοπολυβόλα οι Γερμανοί και τον σκότωσαν.  Ο πατέρας του αναζητώντας τον, έρποντας μέρες αργότερα τον βρήκε σε ημιαποσύνθεση και κουβαλώντας τον στην πλάτη του, έσκαψε με τα νύχια του ένα λάκκο και τον έθαψε”.

Πολλά από τα κείμενα του βιβλίου έχουν δημοσιευθεί στην εφημερίδα “Κρητικά Επίκαιρα”, στην οποία εδώ και πάνω από 35 χρόνια είναι συνεργάτης ο Μπάμπης Δερμιτζάκης.

Να ένα απόσπασμα από το βιβλίο του Μανόλη Πρατικάκη “Οντοφάνεια” (1988):

“Τα χέρια είναι το πρώτο πραγμα,

που δίνουμε οι άνθρωποι στον κόσμο

κι ας μιλάμε με κλαγγιές και θρύλους.

Τα χέρια είναι, που ζητάμε πιο πολύ

στην αγάπη και στο θάνατο”.

Κι ένα άλλο από το βιβλίο του Μανόλη Πρατικάκη “Κιβωτός” (2012):

Μέσα στη λεία, ερειπωμένη έκταση του νάϊλον,

που ήταν κάμπος κάποτε με μπανανιές και βιόλες ελεύθερης βοσκής.

Τώρα μικρούλα πλαστική καφασωτή Σαχάρα

από γυαλιστερό δέρμα ερπετών ενατενίσιων,

ως εκεί που εξαντλείται το μάτι,

κάτω από το λυσσαλέο παροξυσμό του φωτός”.

Τα προηγούμενα 14 βιβλία του Μπάμπη Δερμιτζάκη είναι: 

Παραψυχολογία, Μύθος ή Πραγματικότητα (1981)

Η αναγκαιότητα του μύθου (1987)

Περιβάλλον, διατροφή και ποιότητα ζωής (1988)

Οικολογία και δημοκρατία(1989)

Η Λαϊκότητα της Κρητικής Λογοτεχνίας (1990)

Το χωριό μου: Από την αυτοκατανάλωση στηναγορά (1995)

Ο χορός της βροχής, οικολογικά παραμύθια και διηγήματα(1998)

Αφηγηματικές τεχνικές: Ελληνική πεζογραφία και δραματουργία(2000)

Εισαγωγή στο θέατρο της Ιαπωνίας και της Κίνας (2010)

Το Φραγκιό (20110

Πες της το με μια μαντινάδα (2012)

Εύθυμες Κατωχωρίτικες κια άλλες ιστορίες (2013)

Το μυστικό των εξωγήινων (2014)

Ο δικός μου Νίκος Καζαντζάκης (2015)

 

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Scroll to top