Άννα Μπαξεβανίδου: Το αηδόνι του ριζίτικου
Την ακούσαμε στον αποχαιρετιστήριο χορό του κρητικού σωματείου της Αττικής “Δροσουλίτες” στον “Ομαλό”. Τραγούδησε το ριζίτικο “Για ειδές περβόλιν έμορφο”. Aρκετοί ήταν εκείνοι, που έμειναν άναυδοι από την κρυστάλλινη, καθάρια φωνή της.
Άννα Μπαξεβανίδου. Η μεγάλη της αγάπη είναι ο παραδοσιακός χορός και το τραγούδι. Κατάγεται από το Κοντομαρί Χανίων. Είναι ενεργό μέλος του σωματείου “Δροσουλίτες” και συμμετέχει χορευτικά και τραγουδιστικά σε διάφορες παραστάσεις.
-Άννα, πες μας λίγα πράγματα για σένα
– Γεννήθηκα το 2002. Κατάγομαι από το Κοντομαρί Χανίων. Ξεκίνησα σπουδές στο πιάνο στα 6 χρόνια μου, τις οποίες συνεχίζω μέχρι σήμερα, μαζί με θεωρητικές σπουδές. Αυτή τη στιγμή φοιτώ στο Μουσικό Σχολείο Πειραιά, όπου και ξεκίνησα την ενασχόλησή μου με την λύρα και
κατ’επέκταση την παραδοσιακή, έντεχνη και ρεμπέτικη μουσική.
– Ποια όργανα παίζεις;
– Παίζω λύρα, πιάνο και ταμπουρά. Λύρα κρητική και πολίτικη.
– Και με το τραγούδι πως προέκυψε η ενασχόληση;
– Από το σχολείο κυρίως.
– Μόνη σου, όμως, δεν κάνεις εξάσκηση…
– Ναι, δεν κάνω μαθήματα. Στο σχολείο κάνουμε βυζαντινή μουσική, γεγονός που με βοήθησε πολύ.
-Σε ενθάρρυνε κάποιος να ασχοληθείς με το τραγούδι;
-Κατά καιρούς διάφοροι καθηγητές, που είχα σε μουσικά μαθήματα.
-Από την οικογένειά σου, ασχολείται κάποιος άλλος με το τραγούδι ή παίζει κάποιο όργανο;
– Ο αδερφός μου ο Παναγιώτης κάνει από μικρός κιθάρα και πλέον παίζει λαούτο,
και η αδελφή μου, η Ελπίδα παίζει επίσης πιάνο από μικρή.
-Τί σου αρέσει στον Σύλλογο των Δροσουλιτών; Πώς αισθάνεσαι;
-Το κλίμα στο σύλλογο είναι σχεδόν “οικογενειακό” , κανένας ανταγωνισμός
πάνω απ όλα τα πάντα στηρίζονται στο ότι είμαστε μια μεγάλη παρέα.Χρωστώ
πολλά στους Δροσουλίτες και νιώθω, ότι έρχομαι πολύ κοντά με την παράδοση της Κρήτης και όχι μόνο.
– Άννα έχεις ξαναδώσει συνέντευξη;
– Οχι, και μου φαίνεται πάρα πολύ δύσκολο (γελάει)
-Και πως σου φαίνεται, που δίνεις την πρώτη σου συνέντευξη στη δασκάλα σου;
– (Γελάει) Νομίζω αν δεν την έδινα σε εσένα θα το έβρισκα ακόμα πιο δύσκολο.
– Σου εύχομαι πραγματικά και εις ανώτερα γιατί το αξίζεις. Συγχαρητήρια για την πορεία σου μέχρι στιγμής και συγχαρητήρια στους γονείς σου για το καλό και ταπεινό χαρακτήρα σου.
Άννα Μπαξεβανίδου. Η μεγάλη της αγάπη είναι ο παραδοσιακός χορός και το τραγούδι. Κατάγεται από το Κοντομαρί Χανίων. Είναι ενεργό μέλος του σωματείου “Δροσουλίτες” και συμμετέχει χορευτικά και τραγουδιστικά σε διάφορες παραστάσεις.
-Άννα, πες μας λίγα πράγματα για σένα
– Γεννήθηκα το 2002. Κατάγομαι από το Κοντομαρί Χανίων. Ξεκίνησα σπουδές στο πιάνο στα 6 χρόνια μου, τις οποίες συνεχίζω μέχρι σήμερα, μαζί με θεωρητικές σπουδές. Αυτή τη στιγμή φοιτώ στο Μουσικό Σχολείο Πειραιά, όπου και ξεκίνησα την ενασχόλησή μου με την λύρα και
κατ’επέκταση την παραδοσιακή, έντεχνη και ρεμπέτικη μουσική.
– Ποια όργανα παίζεις;
– Παίζω λύρα, πιάνο και ταμπουρά. Λύρα κρητική και πολίτικη.
– Και με το τραγούδι πως προέκυψε η ενασχόληση;
– Από το σχολείο κυρίως.
– Μόνη σου, όμως, δεν κάνεις εξάσκηση…
– Ναι, δεν κάνω μαθήματα. Στο σχολείο κάνουμε βυζαντινή μουσική, γεγονός που με βοήθησε πολύ.
-Σε ενθάρρυνε κάποιος να ασχοληθείς με το τραγούδι;
-Κατά καιρούς διάφοροι καθηγητές, που είχα σε μουσικά μαθήματα.
-Από την οικογένειά σου, ασχολείται κάποιος άλλος με το τραγούδι ή παίζει κάποιο όργανο;
– Ο αδερφός μου ο Παναγιώτης κάνει από μικρός κιθάρα και πλέον παίζει λαούτο,
και η αδελφή μου, η Ελπίδα παίζει επίσης πιάνο από μικρή.
-Τί σου αρέσει στον Σύλλογο των Δροσουλιτών; Πώς αισθάνεσαι;
-Το κλίμα στο σύλλογο είναι σχεδόν “οικογενειακό” , κανένας ανταγωνισμός
πάνω απ όλα τα πάντα στηρίζονται στο ότι είμαστε μια μεγάλη παρέα.Χρωστώ
πολλά στους Δροσουλίτες και νιώθω, ότι έρχομαι πολύ κοντά με την παράδοση της Κρήτης και όχι μόνο.
– Άννα έχεις ξαναδώσει συνέντευξη;
– Οχι, και μου φαίνεται πάρα πολύ δύσκολο (γελάει)
-Και πως σου φαίνεται, που δίνεις την πρώτη σου συνέντευξη στη δασκάλα σου;
– (Γελάει) Νομίζω αν δεν την έδινα σε εσένα θα το έβρισκα ακόμα πιο δύσκολο.
– Σου εύχομαι πραγματικά και εις ανώτερα γιατί το αξίζεις. Συγχαρητήρια για την πορεία σου μέχρι στιγμής και συγχαρητήρια στους γονείς σου για το καλό και ταπεινό χαρακτήρα σου.
Mακρίνα Τσιωτάκη
Φωτογραφία: Ασημίνα Βούλγαρη
Φωτογραφία: Ασημίνα Βούλγαρη