Κολωνός: Δεν δικαιούμαστε να είμαστε «πεφτο-συννεφάκηδες»
Η φωτογραφία είναι από το “Χαμόγελο του Παιδιού” (hamogelo.gr)
Η υπόθεση παιδεραστίας και μαστροπείας του 12χρονου κοριτσιού στον Κολωνό, έχει ξεσηκώσει θύελλα ρεπορτάζ, συνεντεύξεων και βαρύγδουπων δημοσιογραφίστικων εκφράσεων στον Τύπο και στα κανάλια, όπως «έχει συγκλονιστεί το πανελλήνιο» ή «φρίκη στον Κολωνό» και κάποιοι αναρωτιόμαστε «καλά, γιατί πέφτουν όλοι αυτοί από τα σύννεφα»;
Σε μια περίοδο που η – σεξουαλική και μη – κακοποίηση παιδιών (να μην αναφερθούμε τώρα και στην κακοποίηση γυναικών – αυτό σε άλλη ανάρτηση), έχει γίνει τόσο συχνή, όσο το να ακούς την είδηση ότι «αυξήθηκε η τιμή του γιαουρτιού στο σούπερ-μάρκετ», για ποιο ΣΟΚ ακριβώς μιλάμε; Αλήθεια, καθρέφτη στο σπίτι μας έχουμε;
Όταν το κορίτσι αυτό τριγυρνούσε μετά τις 23.30 στους δρόμους μόνο του, δεν σοκαρίστηκε και δεν μίλησε κανένας από τη γειτονιά;
Όταν βλέπεις μαμάδες ή μπαμπάδες να βρίζουν το παιδί τους δημοσίως και να το ταπεινώνουν στον δρόμο ή μέσα στο λεωφορείο (που σίγουρα θα υποφέρει και στο σπίτι), δεν σοκάρεται κανένας;
Όταν ακούς παιδάκια να κλαίνε για ώρες μέσα σε ένα διαμέρισμα επί καθημερινής βάσης, και πάλι δεν μιλάει κανένας από τη γειτονιά, ούτε καλεί τη γραμμή στήριξης 1056; Ούτε πάλι σοκάρεται;
Όταν παιδάκια 5-6 χρονών (που είναι και σωματικά εξαιρετικά ευάλωτα), έχουν υποστεί κακοποίηση, αλλά δεν το γνωρίζουν, γιατί στο σχολείο κανένας δεν τους έχει ενημερώσει για το τι είναι κακοποίηση, έτσι ώστε να μπορέσουν να την αναγνωρίσουν; Παρά μόνο με επιδερμικές και επιφανειακές δράσεις, όπως το να φτιάξουν ένα πανό με σύνθημα «Κάτω η Βία», που πραγματικά δεν αφήνει κανένα αποτύπωμα στα παιδιά. Δεν είναι σοκαριστικό αυτό;
Όταν ρωτάς μαθητές γυμνασίου και λυκείου αν γνωρίζουν πώς ενεργούμε σε περίπτωση που είτε βιώσουμε, είτε αντιληφθούμε παιδική κακοποίηση και δεν γνωρίζει κανένας, αλλά όλοι γνωρίζουν τους παίκτες του «Love Island», δεν είναι επίσης σοκαριστικό;
Όταν κάποιοι εκπαιδευτικοί βλέπουν σημάδια στα σώματα των παιδιών (π.χ. στα χέρια) και δεν ενημερώνουν τις αρχές γιατί διστάζουν να εμπλακούν σε μια υπόθεση που «δεν τους αφορά άμεσα», δεν είναι σοκαριστικό;
Όταν σε ιδρύματα για την προστασία των παιδιών, υπάρχει έλλειψη εθελοντών και οι κοινωνικοί λειτουργοί βρίσκουν με δυσκολία κόσμο να συνοδεύει τα δύστυχα αυτά πλάσματα σε αθλητικές δραστηριότητες για να «ξεδίνουν», ή να περνάει δημιουργικό χρόνο μαζί τους, ενώ υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που έχουν άπειρο ελεύθερο χρόνο και προτιμούν να περνούν τα απογεύματά τους στο σπίτι με το κινητό – γιατί «πού να τρέχουν τώρα με τον κορωνοϊό» – δεν είναι να σοκάρεσαι;
Τέλος, όταν βλέπεις στην τηλεόραση συνεχώς σκουπίδια με εκπομπές που δίνουν χώρο στην υποκουλτούρα, η οποία τροφοδοτεί και καλλιεργεί τη διαστροφή, γιατί σοκάρεσαι που όλο και πιο συχνά ακούμε για «διεστραμμένα μυαλά» στην εποχή μας;
Την επόμενη φορά, λοιπόν, πριν πέσουμε από τα σύννεφα, να αναλογιστούμε λίγο πιο βαθιά το πώς βοηθάμε εμείς οι ίδιοι ατομικά να «καθαρίσει» η κοινωνία μας από τη διαστροφή. Καλή η θαλπωρή του σπιτιού μας, καλό να τα περιμένουμε όλα από την αστυνομία, τον σχολικό ψυχολόγο ή το κοινωνικό κράτος, αλλά δεν φτάνει.
Διότι, μην ξεχνάμε, ότι αν δεν ασχοληθούμε τώρα με το ΠΑΙΔΙ, το ΠΑΙΔΙ αυτό θα είναι ο εν δυνάμει 53χρονος, 42χρονος, η 37χρονη μητέρα κ.ο.κ. Μιλώντας στον σταθμό “MEGA” ο Καθηγητής Ψυχιατρικής και Σεξολόγος Θάνος Ασκητής, τόνισε μεταξύ άλλων: “Αυτά τα άτομα (παιδεραστές) έχουν περάσει πιθανότατα από ένα περιβάλλον κακοποιητικό από τους γονείς, ή δεν έχουν αγαπηθεί, δεν έχουν συναισθήματα, είναι δειλά άτομα” και συνεχίζει λέγοντας: “Η Ελλάδα πάντα κλαίει στο πρόβλημα, αλλά δεν γελάει ποτέ στην πρόληψη… Σήμερα ποια είναι η σεξουαλική διαπαιδαγώγηση των παιδιών; Το διαδίκτυο…“, αυτό… τροφή για σκέψη.
Χ. Βαρβέρη