Μαντινάδες της Νατάσας από την Ορεστιάδα!

• Facebook
• Tweet
• Pinterest
• Reddit
• Email

Θα έπρεπε κανονικά εγώ να ζω στην Κρήτη

μα ο Θεός επέλεξε να ζω σ’ άλλον πλανήτη..

Αν πιστεύετε πως αυτή είναι μια μαντινάδα που έγραψε κάποιος ξενιτεμένος Κρητικός o οποίος εκφράζει έτσι το παράπονό του γιατί ο Θεός τον έστειλε να ζήσει κάπου μακριά από τη γενέτειρά του, κάνετε λάθος (και μη βάλετε στοίχημα, θα το χάσετε..).

Στιχουργός είναι μια τριαντάχρονη κοπέλα από τον Έβρο, που  έχει δει  την Κρήτη μόνο στο χάρτη. Η Νατάσα ζει στην Ορεστιάδα, σχεδόν χίλια χιλιόμετρα μακριά. Μια νέα κοπέλα που γνώρισε από νωρίς τις πίκρες της ζωής, αλλά διατηρεί ακέραιη την αισιοδοξία της και το χαμόγελό της. Άνεργη, αλλά εξαιρετικά κοινωνική και ευχάριστη, με πηγαίο χιούμορ,  της αρέσουν οι φιλίες, οι παρέες και οι εκδρομές. Ζωγραφίζει η ίδια και  της αρέσουν τα κινούμενα σχέδια. Παντρεύτηκε πολύ μικρή, βίωσε επίσης νωρίς το χωρισμό  και σήμερα προσπαθεί, με τη βοήθεια της μητέρας της, να μεγαλώσει τις δύο κορούλες της, τη δεκάχρονη Βασιλική και την τετράχρονη Μαίρη.

Τη γνώρισα εντελώς τυχαία. Και αυτό που μου έκανε από την πρώτη στιγμή εντύπωση, θα έλεγα με άφησε άφωνο, δεν ήταν η στιχουργική ικανότητά της, όσο  ο τρόπος που χειρίζεται την κρητική ντοπιολαλιά! Λέξεις που είναι γνωστές μόνο σε μας τους Κρητικούς και μάλιστα μόνο σε ανθρώπους παλαιότερων γενεών (γιατί για τις  νεώτερες ηλικίες το κρητικό γλωσσικό ιδίωμα μοιάζει με κινέζικα…) βρίσκονται μέσα στις μαντινάδες της Νατάσας και συμπληρώνουν ιδανικά τις στιχουργικές εμπνεύσεις της.

“Είμαι καλά, περνώ καλά, το τι θα κάμω, ξά μου

αυτή ‘μαι, ετσά με γνώρισες κι επιλογή δικιά μου…”

Τις εύλογες απορίες μου τις έλυσε η ίδια, σε μια σύντομη συνομιλία μας. Την παραθέτω, περιληπτικά.

“Άρχισα να γράφω μαντινάδες το 2009. Είχα αρκετούς φίλους Κρητικούς που έγραφαν μαντινάδες, τις διάβαζα και μου άρεσαν πολύ. Σκεφτόμουν βέβαια πόσο δύσκολο ήταν. Τότε μου φαινότανε βουνό να μπορέσω εγώ να γράψω ένα τετράστιχο που να βγάζει νόημα και να έχει ομοιοκαταληξία. Μια φίλη, που είχα γνωρίσει στο Facebook  και που επίσης της άρεσαν οι μαντινάδες, με παρακίνησε. Έτσι αρχίσαμε και οι δυο μας, σαν ένα παιχνίδι, σαν μια πρόκληση αν μπορούμε να τα καταφέρουμε. Κάθε μέρα που περνούσε το παιχνίδι αποκτούσε μεγαλύτερο ενδιαφέρον, μου έγινε “κόλλημα”. Μάθαινα όλο και περισσότερες κρητικές λέξεις, ρωτούσα, μου έλεγαν  και τις χρησιμοποιούσα.”

Ποια θέματα έχουν οι μαντινάδες σου, Νατάσα; Τι σε εμπνέει;

Έχω περάσει πολλά στη ζωή μου. Πρώτα απ’ όλα, είχα ένα οδυνηρό διαζύγιο. Έχω χάσει δικούς μου ανθρώπους, σε σύντομο διάστημα. Έχω χάσει τον πατέρα μου, σε ηλικία 56 ετών. Τότε έχασα τη γη κάτω από τα πόδια μου και του έγραψα την εξής μαντινάδα:

 Έφυγες, δεν το διάλεξες, μα το ‘χε η μοίρα ορίσει

κι από το μπέτη μου ο Θεός τον πόνο πώς θα σβήσει;

Τα θέματά μου είναι ο έρωτας, η φιλία,  ο θυμός,  ο πόνος, ο θάνατος, η ζωή, όταν όλα αυτά συμβαίνουν γύρω μου και τροφοδοτούν την καθημερινή επικαιρότητα.

Έχεις κάποια επαφή με την Κρήτη, έχεις ανθρώπους από την Κρήτη που σε έχουν επηρεάσει;

“Έxω πολλού φίλους από την Κρήτη στο Facebook, αλλά προσωπικά δεν γνωρίζω κανέναν. Ούτε έχω πάει ποτέ στην Κρήτη. Πιστεύω όμως ότι πρέπει να έχεις νοιώσει πράγματα για να μπορέσεις να γράψεις μαντινάδες. Η καλή μαντινάδα δεν βγαίνει αλλιώς, είναι τρόπος έκφρασης κι εγώ έτσι έχω μάθει πια να εκφράζομαι. ‘

Πόσες μαντινάδες έχεις γράψει ως τώρα;

Από το 2009 που ξεκίνησα, θα είναι πάνω από χίλιες.

Σκέφτεσαι να τις εκδώσεις κάποτε;

Δεν έχω την οικονομική δυνατότητα να το κάνω, αλλά δεν νομίζω πως θα αγόραζε κάποιος ένα βιβλίο με δικές μου μαντινάδες.

Η Νατάσα μάς αποχαιρέτησε με ακόμα δυο μαντινάδες της:

Μην απορείς που όντε πονώ χαμόγελο μου βγαίνει

από μικιό τον έμαθα τον πόνο να σωπαίνει.

 Πάρ΄ την καρδιά μου, κάμε τη κομμάτι του σεβντά σου

καλλιά να είμαι ‘γω νεκρή και να χτυπά η δικιά σου.

 Να ‘σαι καλά, Νατάσα. Και πάντα να ‘χεις δημιουργικές εμπνεύσεις, για να πληθαίνουν οι μαντινάδες σου

M.X.