Νίκος Ξυλούρης: Πέρασαν 44 χρόνια, αλλά ακόμη είναι τόσο φωτεινός…
Σαν σήμερα, στις 8 Φεβρουαρίου του 1980, έφυγε από τη ζωή ο πιο αγαπητός, ίσως, άνθρωπος, που γέννησε η Κρήτη: Ο Νίκος Ξυλούρης. Πέθανε σε ηλικία 44 ετών, πριν 44 χρόνια…
Έβαλ΄ο Θεός σημαδι παλληκάρι στα Σφακιά
κι ο πατέρας του στον Άδη άκουσε μια τουφεκιά…
Τα μεγάφωνα του Α΄Νεκροταφείου Αθηνών διαλαλούσαν αυτό το τραγούδι στην κηδεία του κι οι καρδιές όσων το άκουγαν , τόκαναν αναμετάδοση σ΄όλη την Ελλάδα, σ΄όλο τον κόσμο, παντού όπου ζούσαν Έλληνες.
Έχουν γραφεί και ειπωθεί τόσα πολλά και όμορφα λόγια για το Νίκο Ξυλούρη, που θα μπορούσαν να γεμίσουν χιλιάδες σελίδες και δεκάδες τόμους. Τί να πρωτομυρίσει πραγματικά κανείς από τον κήπο του Αρχάγγελου;
Μίκης Θεοδωράκης: “Ο θάνατός του ήταν μεγάλη απώλεια για την ελληνική μουσική και την Κρήτη”.
Νίκος Μαμαγκάκης: “Το γιατί ξεχώριζε τόσο πολύ ο Ξυλούρης, αυτό δεν ερμηνεύεται ούτε μουσικά, ούτε αισθητικά. Αν ξέραμε τι είναι αυτό, που τον κάνει τόσο φωτεινό ακόμη και σήμερα, θα βρίσκαμε την συνταγή της επιτυχίας”.
Κώστας Γεωργουσόπουλος: “Η φωνή του Ξυλούρη μύριζε ύπαιθρο και ξερολιθιά, αλλά ταυτόχρονα έκρυβε στα πατήματα και στις αναπνοές της τα αρώματα της ποίησης του Σεφέρη, του Ελύτη, του Ρίτσου”.
Μάνος Κατράκης: “Είχε μια απλή λεβεντιά, που δύσκολα πια συναντάς. Δίκαια οι Κρητικοί ένοιωθαν περήφανοι γι΄αυτόν”.
Τζένη Καρέζη : “Ήταν από τα ωραιότερα και πιο αγνά πλάσματα, που έχω συναντήσει¨.
Γιώργος Χατζηνάσιος: ” Ήταν η πιο αντιπροσωπευτική ελληνική φωνή. Ήταν η φωνή, που χαρακτήριζε τη φυλή μας”‘
Γιάννης Πάριος: “Χάθηκε ένας πολύ μεγάλος τραγουδιστής κι ένας καταπληκτικός άνθρωπος. Είχε την πιο γλυκιά καρδιά του κόσμου”
Μίμης Πλέσσας: “Ήταν σαν να τραγουδούσε όλη η Ελλάδα”.