Το έθιμο της Ελούντας: Το νερό απαγορεύεται!
Πριν 33 χρόνια στην Αθήνα, Γενάρης του 1985. Ο Σύλλογος Κρητών Ηλιούπολης είχε την ετήσια χοροεσπερίδα του στο κρητικό κέντρο “Κάστρο” των Αντώνη και Μανώλη Περιστέρη.
Πρόεδρος των Κρητών Ηλιούπολης ήταν τότε ο γνωστός δικηγόρος Ανδρέας Αναγνωστάκης, που διετέλεσε αργότερα και πρόεδρος της Παγκρητίου Ενώσεως. Λοιπόν. Το κέντρο ήταν κατάμεστο, δεν έπεφτε καρφίτσα, όπως λέμε. Πήρε το μικρόφωνο ο Ανδρέας για τα καλωσορίσματα και ξαφνικά οι καλεσμένοι τον ακούνε να λέει:
“Απόψε όλοι θα πίνετε μόνο κρασί, το νερό απαγορεύεται. Απόψε στον χορό μας ισχύει το έθιμο της Ελούντας”. Φαίνεται, ότι τελικά το έθιμο εφαρμόσθηκε στο χορό των Κρητών Ηλιούπολης, γιατί επικράτησε εκρηκτικό κέφι, με το γλέντι να κρατά για πολλές – πολλές ώρες, με το μουσικό συγκρότημα εκείνη την βραδιά να αποτελούν οι Μανώλης Περιστέρης (λύρα), Στέλιος Δελιδάκης, Βαγγέλης Πυθαρούλης (λαούτο). .
Γιατί, όμως, έθιμο της Ελούντας; Ο Ανδρέας Αναγνωστάκης αργότερα εξηγούσε στην εφημερίδα “Κρητικά Επίκαιρα” και τον Πέτρο Πετράκη:
“Το 134 π.Χ. η Ελούντα είχε υπογράψει συνθήκη φιλίας με την Κνωσό. Για πρώτη φορά, λοιπόν, σ’ αυτή την συνθήκη γινόταν και κάποια αναφορά για τα γλέντια. Περιείχε, δηλαδή, η συνθήκη κι ένα κανονισμό γλεντιού, κατά κάποιο τρόπο, που έλεγε τούτα:
Στη διάρκεια ενός γλεντιού να προσφέρεται στους καλεσμένους μόνο κρασί, οι καλεσμένοι να μη συνομιλούν μεταξύ τους, αλλά να τραγουδούν κι ακόμη στις αίθουσες, που γίνεται το γλέντι, να υπάρχουν καθίσματα μόνο στο ένα τέταρτο του χώρου. Κι αυτό, για να είναι ελεύθερος ο υπόλοιπος χώρος και να χορεύουν, αν είναι δυνατόν, όλοι. Απ΄ όλα αυτά φαίνεται πόσο τόχαν φιλοσοφήσει το πράγμα οι συμπατριώτες μας πριν 2119 χρόνια.”